Skip to main content

Reisverslag

Wuppertal en herinneringen aan het verleden

Frances reisde in één dag heen en weer naar Wuppertal en trotseerde een dag op het Duitse spoor voor een bestemming vol herinneringen.

Alleen digitaal  |  Frances Carrière

 

Deze zomer ben ik in één dag heen er weer naar Wuppertal-Barmen geweest om een oude schoolvriendin te bezoeken.  Ik ga daar gewoonlijk een keer per jaar heen en blijf dan een weekend om samen leuke dingen te doen, zoals wandelen in het Bergische Land , met de Schwebebahn rijden en musea bezoeken. Vorig jaar was ze veel ziek en kon ik daardoor niet komen; ook dit jaar kon ik er niet logeren, maar ben ik toch een dag heen en weer geweest om haar tenminste te kunnen spreken.

Plannen maken bij de Deutsche Bahn

Nu reis ik wel vaker naar Duitsland, en wel naar mijn oudste broer in Sindelfingen (bij Stuttgart), die daar in een verpleeghuis verblijft. Daarom heb ik een account bij de Deutsche Bahn: die heeft een goede website, waarop per reis steeds alle alternatieven staan, van goedkoop (Superspar) tot duur (Flexpreis). Ik ontdek steeds meer mogelijkheden, zoals 25 % korting middels de Bonuskarte 25. Als je een account hebt, word je wel doodgegooid met allerlei acties waar je niets aan hebt, maar dat neem ik maar op de koop toe.

Via de website van de Deutsche Bahn kon ik verschillende trajecten kiezen; ik koos voor het traject vanuit Hilversum via Utrecht, Arnhem en Düsseldorf, op de heenweg  overstappen in Utrecht, dan de ICE naar Düsseldorf en vervolgens een regionale trein naar Hagen via Wuppertal, op de terugweg met regionale treinen en daarbij ook overstappen in Arnhem.

Op de heenweg had ik vanaf Utrecht ‘Zugbindung’ voor de ICE: met mijn ticket moest ik per se een bepaalde trein hebben. Om 8.45 uur ging ik naar station Hilversum, waar ik een trein eerder kon pakken, zodat ik ruim op tijd in Utrecht was en daar nog een kop thee kon halen. De ICE kwam op tijd en de reis ging voorspoedig. Soms heb ik op zulk soort reizen goed contact met medereizigers; nu leek het daar in het begin niet op: de mensen naast en tegenover mij waren druk bezig met hun telefoon. Pas toen de dames naast en tegenover mij moesten uitstappen in Oberhausen ontstond contact: ze bleken uit Rusland te komen en hier te werken: de ‘vijfde kolonne..’?

 

Wuppertal

In Düsseldorf miste ik de aansluiting naar Wuppertal, want de trein had voor de verandering vertraging, maar dat was niet zo erg: er ging al gauw een andere trein, zodat ik op tijd in Wuppertal-Barmen aankwam, waar mijn vriendin woont. Wuppertal bestaat uit een reeks steden en stadjes langs de rivier de Wupper aan de zuidkant van het Ruhrgebied. De twee grootste steden zijn Barmen, waar de industrie was, en Elberfeld, een handelsstad. Het station Wuppertal Elberfeld heet nu Wuppertal Hbf (Hauptbahnhof). Er was in het verleden veel textielindustrie; bij een van die fabrieken, de Glanzstoff, heeft mijn vader in de zestiger jaren van de vorige eeuw gewerkt. Die fabrieken loosden hun afval zoals verfstoffen gewoon in de Wupper, zodat die allerlei kleuren kon aannemen. Nu zijn al die fabrieken verdwenen, alleen Bayer is overgebleven; het is nu meer een artistieke stad geworden. Mijn vriendin woont een eindje de heuvel op in Barmen, de industriestad.

Wuppertal Hbf is nu een groot, modern station met allerlei winkels; station Barmen is veel kleiner. Volgens de website van de Deutsche Bahn woont mijn vriendin een half uur lopen vanaf het station, dus ik wilde op stap gaan en vroeg voor de zekerheid nog even of ik de goede richting op liep. Mijn gesprekspartner raadde mij af om dat stuk te lopen, want het was de  hele tijd heuvel op en daar had de website van de Deutsche Bahn geen rekening mee gehouden; er reed gelukkig wel een bus die kant op. Wuppertal ligt namelijk in een smal dal in het Bergische Land, dus vanaf de trein in het dal moet je haast altijd de berg op. Ik heb met mijn ouders aan de rand van Barmen gewoond en ik moest vanaf ons huis altijd een heel eind de berg af om bij mijn school te komen, een vrije school die een gecombineerde lagere en middelbare school was. Er reed toen nog een tram, die in de buurt van ons huis kwam, waarmee ik dan omlaag reed naar de Schwebebahn, de hangende tram in het dal, die er nog wel is en overdag ongeveer elke vijf minuten vertrekt.

Hindernissen

Na enig zoeken vanaf de bushalte kwam ik rond 15.30 uur bij mijn vriendin aan, met wie ik allerlei herinneringen uit onze gezamenlijke schooltijd kon ophalen.

De terugweg vanuit Wuppertal Barmen verliep moeizamer: ik stapte in Düsseldorf over op een regionale trein richting Arnhem, die zoveel vertraging had, dat we in een stadje voor Emmerich uit moesten stappen, omdat de trein daar al rechtsomkeert maakte om niet veel te laat terug te komen… Daarom moesten we daar een half uur wachten op een volgende regionale trein naar Arnhem en kwam ik rond 24.00 uur, ruim een uur te laat, in Hilversum aan. Een reis met hindernissen, maar wel de moeite waard!